Toprak 4-5 yaşlarında, konuşkan, sevimli. Annesinin kaybı tabii ki büyük bir acı. Ama çok küçük olduğu için ölümü de kaybı da tam olarak anlamıyor. O yüzden ablası ve abisi gibi yaşamıyor o bu acıyı. Annesinin kaybı bir masal gibi. Sanki bir gün kapı açılacak ve gelecek, mutfağa girip oğluna en sevdiği yemekleri pişirecek… Toprak o zamana kadar salçalı ekmekten başka bir şey yemiyor. Çünkü hiç kimse annesi gibi yemek yapamıyor. Hiçbir yemek onun yaptıkları gibi kokmuyor.
“İnternet sitemizdeki deneyimlerinizi kişiselleştirmek amacıyla kullanılan çerezler bakımından tercihlerinizi nasıl yöneteceğinize (Çerez Politikası) üzerinden bakabilirsiniz, kişisel verilerinizle ilgili daha fazla bilgi için (Gizlilik Politikası’nı) ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak, çerezleri belirtilen kapsamda kullanmamızı kabul edersiniz”.
